Lista kontrolna planowania bezpieczeństwa

Ta lista kontrolna zawiera wskazówki dotyczące rzeczy, które możesz wykonać, aby pomóc w zapewnieniu bezpieczeństwa drugiej osobie.

Jeśli boisz się o siebie, członka rodziny lub klienta, zadzwoń pod numer 000, aby uzyskać pomoc policji.

Aby wykonywać połączenia przy użyciu TTY lub Krajowej Usługi Przekazu (National Relay Service), zobacz Calls to emergency services

Bezpieczeństwo w domu

Reagowanie jest obowiązkiem każdej osoby. Pozwól, aby sąsiedzi, którym ufasz zadzwonili na policję pod numer 000 w momencie, gdy usłyszą kłótnię, krzyki lub hałas. Niektóre osoby żyjące w mieszkaniach lub apartamentach wykorzystują umowne tupanie lub stukanie, aby zawiadomić sąsiadów o konieczności wezwania pomocy.
Znajdź miejsce, do którego możesz się udać, gdy będziesz musiał/a uciekać. Zapisz numery telefonów członków rodziny i przyjaciół na kartce w portfelu lub w telefonie komórkowym.
Miej swój własny telefon komórkowy i abonament (najlepiej opłacony z góry), abyś mogła/mógł pozostać w kontakcie z ludźmi oraz, aby uniemożliwić sprawdzenie historii połączeń na rachunku lub wyciągu.
Przygotuj plan ucieczki na wypadek, gdy poczujesz, że sprawy mogą wymknąć się spod kontroli.

Zaplanuj i przećwicz trasy szybkiej ucieczki ze wszystkich pomieszczeń w domu/mieszkaniu.
Przygotuj niewielką torbę do ucieczki zawierającą zapasowe klucze, ważne dokumenty, specjalną zabawkę dla dzieci oraz gotówkę na wypadek, gdybyś musiał/a opuścić dom w pośpiechu. Jeśli bierzesz leki na receptę, trzymaj w torbie zapasową receptę.
Zostaw członkowi rodziny, przyjacielowi lub osobie, której ufasz zapasowe klucze, ważne dokumenty, ksero kart bankowych i kredytowych, itp.
Jeśli masz problemy z poruszaniem się lub jesteś niepełnosprawna/y, umów się wcześniej z przyjacielem, że przyjedzie po ciebie, jeśli do niego zadzwonisz lub wyślesz mu wiadomość SMS. Niektóre osoby używają z góry ustalonego słowa-klucza. Dzięki temu unikniesz bycia usłyszanym przez napastnika.

Jeśli to bezpieczne, prowadź dziennik agresywnych lub budzących strach zdarzeń. Pomogą one w przypadku konieczności uzyskania nakazu ochrony.

Rozważ zapisanie niektórych przydatnych adresów i numerów, np.:

lokalnych przewozów taksówkowych (dostępnych przewozów taksówkowych, jeśli potrzebne).
kryzysowego telefonu zaufania w swoim stanie lub rejonie.
najbliższego kryzysowego centrum kontaktowego.
adresu lokalnego posterunku policji.
Pamiętaj, że zawsze możesz zadzwonić do 1800RESPECT pod numer 1800 737 732.

Jeśli odeszłaś od partnera, zorganizuj dodatkowe oświetlenie, zamykanie okien lub zamki do drzwi lub bram, jeśli to możliwe. Policja często dokona za ciebie „aktualizacji zabezpieczeń”, udzielając wskazówek dotyczących zwiększenia bezpieczeństwa w konkretnym domu lub mieszkaniu. Niektóre instytucje zajmujące się przemocą domową i rodzinną lub jednostki policji mają fundusze mogące pomóc w pokryciu kosztów.
Zmień numer telefonu komórkowego i ustaw go na tryb „prywatny”. Używaj innej karty SIM, jeśli musisz porozmawiać o swoich dzieciach.
Zwróć się do agencji rządowych, zakładów użyteczności publicznej, firm prawniczych, lekarzy, szkół, itp., aby zachowały poufność twoich danych.
Załóż skrzynkę pocztową dla otrzymywania ważnych wiadomości lub trzymaj adres zamieszkania w tajemnicy.
Porozmawiaj z instytucją ds. przemocy domowej i rodzinnej, prawnikiem społecznym lub policją na temat uzyskania nakazu ochrony, jeśli jeszcze takiego nie posiadasz. Może to wyczulić policję na pewne zagrożenia z wyprzedzeniem. Nakaz można sporządzić również po to, aby uniemożliwić agresorowi zbliżenie się do twojego miejsca pracy.

Parkuj w miejscu publicznym o dużym natężeniu ruchu. Unikaj podziemnych parkingów lub, jeśli musisz z nich skorzystać, poproś kogoś, aby odprowadził cię do samochodu.
Jeśli zobaczysz swojego obecnego lub byłego partnera, jak najszybciej udaj się do publicznego lub zatłoczonego miejsca.
Jeśli odeszłaś od swojego partnera, poproś swojego szefa, aby kierować połączenia telefoniczne i odwiedzających do recepcji. Jeśli pracujesz w miejscu publicznym, np. centrum handlowym, porozmawiaj z ochroną i pokaż im zdjęcie swojego byłego partnera.
Jeśli odeszłaś od swojego partnera, spróbuj regularnie zmieniać trasy poruszania się. Jeśli możliwe, korzystaj z różnych połączeń pociągów lub tramwajów, wychodź z domu lub pracy o różnych godzinach, rób zakupy w różnych miejscach lub przez Internet.
Poinformuj swojego szefa lub pracowników ochrony o wszelkich nakazach ochrony, które zakazują agresorowi zbliżania się do twojego miejsca pracy. Trzymaj kopię nakazu w pracy lub w torebce.

Korzystaj z komputera publicznego (w bibliotece, ośrodku kultury) lub z komputera przyjaciela, do którego twój agresor nie może uzyskać dostępu.
Zmień lub usuń swoje konto na Facebooku oraz konta swoich dzieci, lub zmień swoje ustawienia prywatności, aby ograniczyć dostęp do nich. Ludzie mogą przypadkowo ujawnić szczegóły twojego miejsca zamieszkania lub pobytu.
Zmień swój adres email. Spraw, aby trudno go było namierzyć – nie używaj w nazwie swojego imienia i nazwiska oraz roku urodzenia.
Poproś informatyka, aby sprawdził twój komputer pod kątem oprogramowania szpiegowskiego lub rejestratorów naciśnięć klawiszy.

Naucz dzieci rozpoznawać oznaki niebezpieczeństwa.
Przeprowadź rozmowę w praktyczny sposób tak, jak inne rozmowy dotyczące bezpieczeństwa np. na temat planowania działań na wypadek klęski żywiołowej, bezpieczeństwa pożarowego, itp.
Przećwicz awaryjne drogi ucieczki – omów je w czasie przeprowadzania ćwiczeń przeciwpożarowych lub huraganowych.
Naucz swoje dzieci, że powstrzymanie agresora w chwili złości lub przemocy nie należy do ich obowiązków.
Poinformuj swoje dzieci, do kogo mogą zadzwonić lub dokąd mogą się udać w sytuacji awaryjnej. Naucz je dzwonić pod numer 000 i prosić o rozmowę z policją, a także podawać swój adres.
Powiadom szkoły lub centra opieki nad dziećmi, a także rodziców ze szkoły, którym możesz zaufać, o przemocy. Mogą oni zwrócić uwagę na oznaki eskalacji przemocy oraz mogą pomóc w zadbaniu o potrzeby emocjonalne twojego dziecka. Społeczność opieki pomaga w utrzymaniu bezpieczeństwa dzieci. Daj szkole lub centrum opieki nad dziećmi kopię swojego nakazu ochrony oraz zdjęcie agresora, aby wiedzieli, na kogo zwrócić uwagę.

Domowa i rodzinna przemoc: jak sobie z nią radzić?

W przypadku bezpośredniego zagrożenia zadzwoń pod numer 000, aby uzyskać pomoc policji.

Aby wykonywać połączenia przy użyciu TTY lub Krajowej Usługi Przekazu (National Relay Service), zobacz Calls to emergency services

Korzystanie z porad przez telefon dzięki tłumaczowi z Telefonicznej Służby Tłumaczy (TIS)

Developed with: Safe and Equal